Je Seksualiteit als Bron – Traject

Prachtige training! Het begin van alles... Mijn seksualiteit als onuitputtelijke bron. Ik had nogal wat vraagtekens of onwetendheden over het thema ‘seksualiteit’. Door de SAB heb ik ontdekt dat mijn seksuele energie een bron van creativiteit is. Door me mijn seksualiteit tijdens het traject toe te eigenen, ben ik meer in contact kunnen komen met wie ik werkelijk ben en wat ik werkelijk wil. Als ik nu terugkijk op de evoluties op mijn pad en het traject dat ik met de SAB heb afgelegd, ben ik ervan overtuigd dat ik in de SAB de basis heb gelegd om zowel persoonlijk als professioneel te groeien en te leven en te werken vanuit wie ik ben. Ik ben vervuld van dankbaarheid voor deze veilige en liefdevolle omgeving waarin ik de vrijheid in mezelf opnieuw heb gevonden.

Ik voel dat ik een kans heb gekregen om mijn eigen blauwdruk voor het leven te herschrijven. Daarmee bedoel ik dat ik geleerd hoe ik een eigen veilige bedding voor mezelf heb kunnen creëren, niet meer afhankelijk van anderen of wat dan ook buiten mezelf, maar vooral gezakt in mijn eigen lijf. En ik heb geleerd en ervaren dat het een keuze is om die levenskracht aan te boren en dat de zachtheid ervan juist zo sterk is. Ik heb me gedragen gevoeld door Marcel en Kerstin, die precies op het juiste moment wisten wat er nodig was voor me om een stap vooruit te maken. Vanuit hun eigen kwetsbaarheid en enorme kennis en kunde voelden ze aan als een ijzersterk team. Ze hebben me laten ervaren hoe ik mijn vrouwelijke kracht kan vieren en voeden en hoe ik me samen met mannen kan opladen om vrij, krachtig, maar vooral heel blij in het leven kan staan. Dank jullie wel!

Lieve Kerstin en Marcel, dank jullie wel dat ik met jullie mee op reis mocht. Een reis met als doel: “op zoek naar mijn seksualiteit als bron”. Wat een reis…. Wat een weg er naar toe… en wat een ontdekkingen op deze reis. Dank voor de fantastische en vooral liefdevolle reisbegeleiding. Het was een achtbaan waar menig pretpark jaloers op is en het was een reis waar menig reisbureau van zou dromen. Een laatste groet en knuffel van een liefhebbende reisgenoot.

Zelf ervaren, voelen en doorleven dat is waar verandering plaats vindt, vertelt Pieter, één van de assistenten bij Seksualiteit als Bron, over zijn ervaring. Hoeveel kan een mens veranderen in 2 dagen tijd? Veel, bleek weer eens tijdens het SAB introductie weekend dat ik assisteerde. De vraag van Marcel in de openingsronde zette meteen de toon: waarom ben je hier en wat heb jij met seksualiteit? In de veilige setting, kenmerkend voor De Schans, kwam iedereen met zijn verhaal. Er was heel snel een overgang van "mensen die zich hebben ingeschreven voor een weekend" naar "een groep die samen een weekend op pad ging”. Een pad langs kwetsbaarheid, vertrouwen, voelen in het lijf, grenzen aftasten en genieten. Seksualiteit is een krachtig thema, waar helaas veel schaamte, onzekerheid en verwarring op zit. Het stuk theorie waar de SAB op gebaseerd is, is zo elegant en logisch maar tegelijk ook zo groot dat iedereen er helemaal stil van werd toen Kerstin en Marcel erover vertelden. Verandering start met inzicht. Helaas zijn deze inzichten nog geen gemeengoed in onze maatschappij. Dit weekend ging de groep er wel mee aan de slag. Als je iets nieuw wilt leren over wiskunde of fysica dan kan dat met het hoofd. Maar veel van ons "leren" gebeurt niet met het hoofd. Je kan geen piano leren spelen door er een boek over te lezen. Dat moet je doen, ervaren, het eigen maken in je lijf. En zo is het ook met het nieuwe programma dat de SAB aanreikt: het vraagt om gevoeld en ervaren te worden. Met ademwerk en lichaamswerk voelen wat je lichaam te vertellen heeft. Wat voel je als je je "oude programma" draait en wat gebeurt er in je lichaam als je ruimte maakt voor het nieuwe? De oefeningen en structuren daagden de deelnemers uit om dat te gaan ervaren. Gezichten ontspanden, relaties ontspanden, gevatte humor kwam naar boven. En natuurlijk kwamen ook het verdriet en de pijn die vast zaten aan het oppervlak. Iets waarin deze groep uitzonderlijk zorgzaam was voor elkaar. Er was op het einde van het weekend de kiem van iets nieuws bij iedereen in de groep, een nieuw programma in elke van de deelnemers, dat naast het bestaande kwam te staan; een verschuiving van hoe iedereen in het leven staat: zachter, liefdevoller, meer aanwezig. En helaas is het bij dit nieuwe zoals met piano spelen: zonder oefening beklijft het niet. Maar die eerste basis geraak je nooit meer kwijt. Het nieuwe inzicht blijft en dat kan je altijd terug oppakken. (2018)