Blog – Leven in een kostuum – of leven als jezelf?

Een man kwam bij een szabó, kleermaker, en paste een kostuum. Toen hij voor de spiegel stond zag hij dat het vest onderaan een beetje ongelijk was.
‘O', zei de kleermaker, 'maak je daar maar geen zorgen over. Je trekt dat kortere stuk gewoon omlaag met je linkerhand en geen mens die er wat van ziet.’
Terwijl de klant dit deed, merkte hij dat een van de revers van het jasje omkrulde in plaats van plat te liggen.
‘O,' dat?, zei de kleermaker, ‘Dat is niets, Je draait je hoofd gewoon een beetje en houdt hem omlaag met je kin.’
De klant gehoorzaamde en terwijl hij dat deed zag hij dat het bovenstuk van de broek wat te kort was en voelde hij dat deze een beetje strak in het kruis zat.
‘O, maak je daar maar geen zorgen over,’ zei de kleermaker,  'Je trekt het kruis gewoon omlaag met je rechterhand en alles is in orde.’  De klant ging ermee akkoord en kocht het kostuum. 

De volgende dag droeg hij zijn nieuwe kostuum met alle ermee gepaard gaande ‘veranderingen’ van handen en kin. Terwijl hij door het park hinkte met zijn kin op zijn revers om deze omlaag te houden, een hand trekkend aan het vest en de andere in zijn kruis, staakten twee mannen hun damspel en keken toe hoe hij strompelend voorbij liep.

'O. mijn god', zei de eerste man. ‘Kijk eens naar de stakker!’ De tweede man dacht even na, toen mompelde hij: ‘Igen, ja het is beroerd dat hij zo kreupel is, maar wat ik me afvaag is… waar heeft hij dat mooie kostuum vandaan?’

Uit Clarissa Pinkola Estes - de Ontembare Vrouw

Waarschijnlijk zou je bovenstaand pak nooit kopen, maar ondertussen lopen we ongemerkt wel allemaal in een meer of mindere mate slecht passend pak. Dit is echter ongemerkt gegaan, omdat we in het echte leven onze hele kinder-,  tiener- en jongvolwassentijd er over gedaan hebben om dit pak aan te trekken. Onbewust hebben we overtuigingen opgedaan over ons zelf en onze omgeving. Zoals: 'ik ben niet goed genoeg', 'ik doe er niet toe', 'ik hoor er niet bij'  of 'ik ben waardeloos'. Door deze overtuigingen denken we ons aan te moeten passen: 'Ik moet controle hebben, anders gaat alles mis', 'ik moet sterk zijn' of 'ik moet heel lief zijn tegen iedereen' of 'ik moet heel goed voor iedereen zorgen' etc. Aan de hand van deze overtuigingen richten we vervol­gens ons leven in en meestal blijven we daar ons hele volwassen leven trouw aan.

Dus misschien krijg je complimenten over je baan, je huis of over je zorg­zaam­heid, maar sta je er eigenlijk nooit bij stil hoe het nu echt me je is. Past je pak je goed of knelt het hier en daar of moet je grote offers brengen om het allemaal vol te houden? Ergens in ons leven dient deze vraag zich wel aan omdat er iets gebeurt, we raken burnout of ziek of een scheiding of sterf­geval waar door we ons wel gaan afvragen 'is dit het nou'? Draag ik wel het juiste pak?

Je hoeft trouwens helemaal niet te wachten op zo'n voorval, je kunt ook zelf het initiatief nemen. Dit onderzoeken is namelijk ook gewoon leuk! Al kan het in eerste instantie dood eng lijken want je pak zit dan misschien niet lekker, maar het is wel het pak dat je kent en als dat uitgaat kan het zijn dat je je bloot of kwetsbaar voelt. Toch is bezig zijn met zelf-onderzoek of persoon­lijke ontwikkeling heel plezierig. Er wordt dan ook altijd veel gelachen tijdens de workshops en voor mij persoonlijk is dit waar het om gaat in het leven. Je zelf zijn, je zelf vinden, is niet zweverig integendeel, het zet je met beide benen in de werkelijkheid van jouw leven en geeft je leven juist zin en betekenis.
Hoe beter je jezelf kent, hoe beter je de wereld begrijpt en hoe milder en liefdevoller je wordt naar jezelf en naar de wereld. 

De trajecttraining 'Mens Durf te Leven' is op het lijf geschreven om te onderzoeken of je wel het juiste pak draagt!
Wil je hier meer over weten, vraag het me gerust! (contactformulier)

Veel liefs en misschien tot kijk, Dimphy